een vlaamse club ...naar Vermeylens geest.

Door Jeroom f. j. Depraetere Voorzitter van de Vlaamse Club voor Kunsten, Wetenschappen en Letteren
In het licht van de geschiedenis zijn 50 jaar van weinig betekenis; in een tijd als de onze boordevol evolutie zijn 50 jaar reeds een heel tijdperk.
En we zouden hier zonder moeite een lyrisch verhaal kunnen vertellen over 50 jaar Vlaamse Club te Brussel; over het buitengewoon rijke verleden van de Club, over het grootse dat werd verricht, over dit uit de hoofdstad niet meer weg te denken podium waar te zien. te horen en te beleven viel al wie in het cultuur- en wetenschaps- leven van de Nederlanden iets te zeggen had. En het zou een waar verhaal zijn.
 

Maar we willen nuchter blijven.
 

We willen ons alleen bezinnen over wat de Vlaamse Club nù is, en, door onze stichter en eerste voorzitter te herdenken, hulde brengen aan hen die, in moeilijker omstandigheden dan nu, Vlaamse vriendschap deden geboren worden in een geest van tolerantie, en gestalte hebben gegeven aan de culturele aanwezigheid van de Vlaamse gemeenschap in deze hoofdstad.

Toen August Vermeylen in 1923 de Club stichtte, samen met andere Vlaamse prominenten van diverse politieke en filosofische overtuiging, lag dit vol- ledig in de lijn van zijn persoonlijke in- stelling: nl. het onuitroeibaar verlangen. mensen tot vrienden te maken, en door de herontdekking van de roem en luis- ter van Vlaanderens verleden het nieu- we Vlaanderen opnieuw tot grootheid op te wekken in een nationale en Euro- pese kontekst. Europeër avant la lettre was Vermeylen een bruggenbouwer, niet alleen onder eigen volk maar in een Europese dimensie. Sociaal inge- steld wilde hij temidden van zijn volk staan, en met dit volk spreken, lachen en schreien. Hij was er om bezorgd Vlaanderen opnieuw een eerbare plaats te bezorgen in de Westerse cultuur- gemeenschap. Zelf drager van een hoogstaande cultuur wilde hij de ven- sters van Vlaanderen op de wereld
opengooien. Hoewel de idee van een Vlaamse Club afkomstig is van Professor Hegen- scheidt, in de meest volkse wijk van Molenbeek geboren maar van Oosten-
rijkse afkomst, toch is het August Vermeylen die aan deze idee gestalte gaf, een concrete vorm.
Aan de basisprincipes door Vermeylen vastgelegd werd gedurende 50 jaar niet geraakt. En men noeme dit conserva- tisme of gemakkelijkheidsoplossing,
voor ons is het de trouw aan de bron, aan de grondslag. De Vlaamse Club voor Kunsten, Weten- schappen en Letteren wil zijn eigen
identiteit behouden. Wij zijn een CLUB en dat wil zeggen
mensen die mekaar ontmoeten in een sfeer van vriendschap en verdraag- zaamheid naar Vermeylens geest. Wij willen affirmeren dat het leven geen symbool is van eenzaamheid, maar voor alles een integratie doordrongen van liefde en tolerantie.
Wij zijn een VLAAMSE club, en dat betekent dat wij blijven geloven in de luister en de roem van de cultuur der Nederlanden; en dat wij ons willen in- zetten tot voleinding van de eervolle zending van de Vlaamse gemeenschap, vandaag in eigen land, morgen in het één-geworden Europa.
Wij zijn de Vlaamse Club BRUSSEL,
en vertrouwen erop dat Brussel eer-
lang óók het « moderne gelaat van
Vlaanderen zal willen vertonen, een gelaat van nu en van altijd, een gelaat om te beminnen ». En hoe ambitieus het ook moge lijken, gans ons programma ligt vervat in die éne zin die August Vermeylen in 1896 reeds neerschreef:
<< Mijn Vriend, wij zullen dit land scho- ner maken. >>